جلد اول این دیوان را برای اولین بار شاعر و اندنیشمند کرد، توفیق محمود حمزه آقا مشهور به پیره¬میرد ( 1896 تا 1950) در سال 1935 میلادی ( 1354 قمری) به عنوان مجموعه اشعار مولوی شاعر کرد جمع آوری کرده و به صورت ترجمه از کردی اورامی ( که در دیوانش به اصل از آن نام می برد) به کردی سورانی ( که در دیوانش به از آن به روح نام می برد) منتشر کرد. انتشار این اشعار با هر دو لهجه بود که در دو جلد منتشر شد. جلد اول آن 250 صفحه و جلد دوم 180 صفحه است.

محتوای این دیوان: دیوان با دیباچه¬ای در رابطه با چاپ دیوان و معرفی مولوی شروع شده است. تنظیم اشعار آن به صورتی است که اشعار بر اساس کردی اورامی نوشته شده و در مقابل آن ترجمه سورانی قرار گرفته شده است. محتوای اشعار بیشتر در رابطه با طبیعت و مرثیه و مناجات و وصف نیکمردان صالح و نامداران دوران خود مولوی و جواب نامه هاست و برخی از اشعار هم رباعی هستند.