عالم و نویسنده بزرگ ماموستا ملا عبدالکریم مدرس مشهور به نامی ( 1990 میلادی تا 2005 میلادی) بعد از تلاشی چند ساله در رابطه با جمع آوری و نوشتن اشعار مولوی، سال 1961میلادی ( 1380 قمری) در 568 صفحه تمام اشعاری که جمع آوری کرده بود را تحت عنوان ( دیوان مولوی) منتشر کرد که می توان از آن به عنوان بزرگترین دیوان و بلکه نسخه مادر اشعار مولوی نام برد.

محتوای این دیوان: ابتدا بحثی در رابطه با جمع آوری اشعار و افرادی که در این مهم همکاری کرده¬اند داشته و بعد در چند صفحه¬ای در مورد زندگینامه مولوی، ترتیب حروف الفبا، تعیین اولین حرف اشعار برای ترتیب ابیات و دلایل سرودن بعضی از اشعار توسط مولوی را آورده است. در ضمن برای سهولت در خوانش و فهم ابیات؛ با تحلیل معانی کلمات دشوار، شرح مفاهیم آن شعر را آورده است.