این کتاب یکی از شاهکارهای عالم، شاعر و عارف کرد سید عبدالرحیم معدومی مشهور به مولوی است که در سال 1974 میلادی توسط ماموستای وارسته ملا عبدالکریم مدرس مورد شرح و بررسی قرار گرفت که در آن زمان به دلایلی چاپ نشد. چند سال بعد ماموستا فاتح عبدالکریم مدرس بعد از ویرایش و بازنویسی و نوشتن مقدمه و حاشیه بر روی آن، در 874 صفحه در سال 1988 میلادی ( 1407 ق) کتاب را به چاپ رساند.

محتوای این کتاب: مولوی عالم و بزرگ با کردی سورانی منطقه تاوه¬گوزی در قالب شعری، نمود و تصویر علم کلام و عقاید دین مبین اسلام را در 2441 بیت شعر آورده است. ماموستا عبدالکریم مدرس هم به دلیل ارتباط روحی که با مولوی داشته است و همزمان با جایگاه بزرگی که در علوم دینی اسلامی داشت، شرح زیبایی را بر آن نوشته است. ماموستا فاتح عبدالکریم در مورد دستخط مولوی و آن دسته از دستخط¬هایی که براساس دستخط مولوی آن را نوشته¬اند و همانطور تطبیق و تصحیح دستخط¬ها و سال تالیف آنها نکات مفید و فراوانی را بیان کرده¬اند.