بررسی کارکرد رنگ در دیوان مولوی کرد
خاوەنی بەرهەم: خه‌لیل به‌یگزاده‌، ئارش ئه‌مین پور، عه‌تا ئه‌ڵماسی
زمان: فارسی
شوێنی چاپ: سنه‌
چاپخانە: گۆڤاری پژوهشنامه‌ی أدبیات كردی – زانكۆی كوردستان
ژمارەی چاپ:
ژمارەی پەڕە: 16
ژمارەی پەیوەند بە مەولەوییەوە:
بەستەری داگرتن: –
كورتە باسێك دەربارەی ئەم بەرهەمە

توێژینه‌وه‌یه‌كی ئه‌ده‌بییە له‌ سه‌ر ئه‌ركی ڕەنگ له‌ دیوانی مه‌وله‌ویدا، له‌ لایه‌ن «خه‌لیل به‌یگزاده‌، ئارش ئه‌مین پوور، عه‌تا ئه‌ڵماسی» یه‌وه‌ نووسراوه‌ و له‌ گۆڤاری “پژوهشنامه‌ أدبیات كردی”، ساڵی چواره‌م، ژماره‌ (5)، به‌هار و هاوینی 1397ی هه‌تاویدا بڵاو كراوه‌ته‌وه‌.

ناوه‌رۆكی توێژینه‌وه‌:

توێژەران لێكۆڵینه‌وه‌یه‌كی شیكارییان بۆ بابه‌تی ڕەنگ کردووە، كه‌ تێیدا باس له‌ كاریگه‌رییه‌كانی ڕه‌نگ له‌ سه‌ر مرۆڤ ده‌كەن له‌ ڕووی ده‌روونناسییه‌وه‌، پاشان كاریگه‌ریی ڕه‌نگ له‌ دیوانی مه‌وله‌ویدا ده‌خەنە‌ ڕوو كه‌ ڕه‌نگه‌كانی وه‌ک: ڕه‌ش، زه‌رد، سپی و سه‌وز لای مه‌وله‌وی چۆن بوون و بۆ ده‌ربڕینی چ هه‌ستێک به‌كاری هێناون، هه‌روه‌ها لایه‌نی ده‌روونیی مه‌وله‌وییش له‌ ڕێگه‌ی به‌كارهێنانی ڕه‌نگه‌كانه‌وه‌ ڕوون ده‌كەنەوە.